Miejsce w ChPL

ChPL Xgeva [2012.09.03]

ChPL Xgeva [2013.10.24]

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.4. Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Martwica kości szczęki

Martwica kości szczęki (ang. osteonecrosis of the jaw, ONJ) występowała u pacjentów leczonych denosumabem, zwłaszcza u osób z zaawansowanym procesem nowotworowym obejmującym kości (patrz punkt 4.8).

Martwica kości szczęki (ang. osteonecrosis of the jaw, ONJ) występowała u pacjentów leczonych produktem XGEVA. W badaniach klinicznych ONJ występowała częściej przy dłuższej ekspozycji na produkt (patrz punkt 4.8).

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.4. Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Atypowe złamania kości udowej

U pacjentów otrzymujących produkt XGEVA zgłaszano atypowe złamania kości udowej (patrz punkt 4.8). Atypowe złamania kości udowej mogą wystąpić w związku z niewielkim urazem okolicy podkrętarzowej i trzonu kości udowej lub bez związku z urazem. Złamania te mają charakterystyczny obraz radiograficzny. Atypowe złamania kości udowej zgłaszano również u pacjentów z niektórymi chorobami współistniejącymi (np. niedobór witaminy D, reumatoidalne zapalenie stawów, hipofosfatazja) i u pacjentów stosujących niektóre produkty lecznicze (np. bisfosfoniany, glikokortykosteroidy, inhibitory pompy protonowej). Takie zdarzenia występowały także bez związku z terapią antyresorpcyjną. Podobne złamania, zgłaszane w związku ze stosowaniem bisfosfonianów są często obustronne; dlatego u pacjentów leczonych denosumabem, którzy doznali złamania trzonu kości udowej, powinna zostać oceniona druga kość udowa. U pacjentów leczonych produktem XGEVA, u których podejrzewa się wystąpienie atypowego złamania kości udowej należy rozważyć przerwanie leczenia do czasu określenia stosunku korzyści do ryzyka dla danego pacjenta. Podczas leczenia produktem XGEVA wskazane jest, aby pacjenci byli poinformowani o potrzebie zgłaszania wystąpienia nowego lub nietypowego bólu uda, biodra lub pachwiny. U pacjentów, u których występują takie objawy, powinno się przeprowadzić badanie w kierunku niekompletnego złamania kości udowej

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.4. Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Zakażenia skóry prowadzące do hospitalizacji (zwłaszcza zapalenie tkanki łącznej) W badaniach klinicznych z udziałem pacjentów z zaawansowanym procesem nowotworowym obejmującym kości zgłaszano przypadki wystąpienia zakażenia skóry (głównie zapalenia tkanki łącznej), które wymagały hospitalizacji (patrz punkt 4.8). Należy doradzić pacjentom, by jak najszybciej zgłaszali się po pomoc medyczną, jeśli wystąpią u nich podmiotowe lub przedmiotowe objawy zapalenia tkanki łącznej.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.8. Działania niepożądane

Tabelaryczne zestawienie działań niepożądanych

Zakażenia i zarażenia pasożytnicze - Niezbyt często

Zapalenie tkanki łącznej

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.8. Działania niepożądane

Tabelaryczne zestawienie działań niepożądanych

Zaburzenia układu immunologicznego

Niezbyt często - Nadwrażliwość

Rzadko - Nadwrażliwość na lek

Rzadko - Reakcja anafilaktyczna

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.8. Działania niepożądane

Tabelaryczne zestawienie działań niepożądanych

Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej

Często - Martwica kości szczęki

Często - Martwica kości szczęki

Rzadko - Atypowe złamania kości udowej

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.8. Działania niepożądane

Omówienie wybranych działań niepożądanych

Hipokalcemia

Objawy hipokalcemii w trakcie badań klinicznych obejmowały: parestezje lub sztywność mięśni, drżenia, kurcze i skurcze mięśni.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.8. Działania niepożądane

Omówienie wybranych działań niepożądanych

Martwica kości szczęki (ONJ)

W trzech badaniach klinicznych fazy III kontrolowanych aktywnym leczeniem z udziałem pacjentów z zaawansowanym procesem nowotworowym obejmującym kości, wystąpienie ONJ potwierdzono u 1,8% pacjentów leczonych produktem XGEVA i u 1,3% pacjentów leczonych kwasem zoledronowym. Charakterystyka kliniczna obserwowanych przypadków była zbliżona dla obu grup badawczych. Wśród pacjentów z potwierdzonym rozpoznaniem ONJ, większość (81% w obu grupach pacjentów) przeszła ekstrakcję zęba, nie zachowywała odpowiedniej higieny jamy ustnej i (lub) stosowała aparaty nazębne. Ponadto, większość pacjentów otrzymywała w danym momencie lub wcześniej chemioterapię (patrz punkt 4.4). Pacjenci z pewnymi określonymi czynnikami ryzyka wystąpienia ONJ byli wyłączeni z udziału w kluczowych badaniach (patrz punkt 5.1).

W podstawowym etapie leczenia w trzech badaniach klinicznych fazy III, kontrolowanych aktywnym leczeniem z udziałem pacjentów z zaawansowanym procesem nowotworowym obejmującym kości, wystąpienie ONJ potwierdzono u 1,8% pacjentów leczonych produktem XGEVA (mediana czasu ekspozycji wyniosła 12 miesięcy; zakres: 0,1 - 40,5) i u 1,3% pacjentów leczonych kwasem zoledronowym. Charakterystyka kliniczna obserwowanych przypadków była zbliżona dla obu grup badanych. Wśród pacjentów z potwierdzonym rozpoznaniem ONJ, większość (81% w obu grupach pacjentów) przeszła ekstrakcję zęba, nie zachowywała odpowiedniej higieny jamy ustnej i (lub) stosowała aparaty nazębne. Ponadto, większość pacjentów otrzymywała w danym momencie lub wcześniej chemioterapię. Badania z udziałem pacjentów z rakiem piersi lub rakiem gruczołu krokowego obejmowały fazę wydłużenia leczenia produktem XGEVA (mediana całkowitej ekspozycji wyniosła 14,9 miesiąca; zakres: 0,1 - 67,2). Skorygowana o pacjento-lata częstość występowania potwierdzonej ONJ wyniosła 1,1% w pierwszym roku leczenia, a następnie 4,1%. Mediana czasu do wystąpienia ONJ wyniosła 20,6 miesiąca (zakres: 4 - 53). Pacjenci z pewnymi określonymi czynnikami ryzyka wystąpienia ONJ byli wyłączeni z udziału w tych kluczowych badaniach. 

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.8. Działania niepożądane

Omówienie wybranych działań niepożądanych

Zakażenia skóry (głównie zapalenie tkanki łącznej) prowadzące do hospitalizacji W trzech badaniach klinicznych fazy III kontrolowanych aktywnym leczeniem z udziałem pacjentów z zaawansowanym procesem nowotworowym obejmującym kości, częściej zgłaszano zakażenia skóry prowadzące do hospitalizacji (zwłaszcza zapalenie tkanki łącznej) w przypadku pacjentów leczonych produktem XGEVA (0,9%) niż kwasem zoledronowym (0,7%).

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.8. Działania niepożądane

Omówienie wybranych działań niepożądanych

U kobiet w okresie pomenopauzalnym z osteoporozą, zakażenia skóry prowadzące do hospitalizacji zgłoszono u 0,4% kobiet przyjmujących produkt Prolia (denosumab 60 mg, co 6 miesięcy) oraz u 0,1% kobiet przyjmujących placebo (patrz punkt 4.4).

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.8. Działania niepożądane

Omówienie wybranych działań niepożądanych

Reakcje nadwrażliwości związane z lekiem

Po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu zgłaszane były przypadki nadwrażliwości, w tym reakcje anafilaktyczne, u pacjentów przyjmujących produkt XGEVA.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.8. Działania niepożądane

Omówienie wybranych działań niepożądanych

Atypowe złamania kości udowej

W programie badań klinicznych, u pacjentów leczonych denosumabem rzadko zgłaszano atypowe złamania kości udowej (patrz punkt 4.4).

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1. Właściwości farmakodynamiczne

Skuteczność kliniczna u pacjentów z przerzutami do kości z guzów litych

Pacjentom biorącym udział w badaniach, w których wykazano przewagę (superiority) produktu XGEVA nad kwasem zoledronowym zaproponowano kontynuowanie leczenia produktem XGEVA w otwartym, wcześniej określonym, wydłużonym o 2 lata etapie leczenia.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1. Właściwości farmakodynamiczne

Dzieci i młodzież

Europejska Agencja Leków odroczyła konieczność przedstawienia wyników badań stosowania produktu XGEVA w jednej lub kilku podgrupach populacji dzieci z przerzutami do kości (patrz punkt 4.2 - informacje o stosowaniu u dzieci i młodzieży).

Europejska Agencja Leków uchyliła obowiązek dołączania wyników badań produktu leczniczego XGEVA we wszystkich podgrupach populacji dzieci w zapobieganiu powikłaniom kostnym u pacjentów z przerzutami do kości (patrz punkt 4.2 - informacje o stosowaniu u dzieci i młodzieży)